سلامت

با توجه به مطالعات جديدي كه انجام شده است، وارفارين كه براي رقيق كردن خون تجويز مي‌شود و مصرف گسترده‌اي دارد، خطر خونريزي‌هاي شديد مغزي را افزايش مي‌دهد.

با توجه به مطالعات جديدي كه انجام شده است، وارفارين كه براي رقيق كردن خون تجويز مي‌شود و مصرف گسترده‌اي دارد، خطرخونريزي‌هاي شديد مغزي را افزايش مي‌دهد.

محققان، پرونده پزشكي نزديك به ۳۲ هزار فرد ۷۵ ساله به بالا را كه دچار مشكلات ريتم نامنظم قلبي بودند، مورد بررسي قرار دادند. آن‌ها دريافتند كه تقريبا يك سوم از آن‌‌ها زماني كه وارفارين مصرف مي‌كنند دچار خونريزي درون جمجمه‌اي مي‌شوند.

در بيماران با مشكل ريتم نامنظم قلب، مصرف وارفارين تا دو سوم، خطر سكته مغزي را كاهش مي‌دهد. از طرفي، بسياري از پزشكان، براي جلوگيري از بروز سكته مغزي در سالمندان به دليل نگراني از وجود لخته‌‌هاي خون در عروق سر، داروي وارفارين را تجويز مي‌كنند. همين امر باعث افزايش احتمال خونريزي درون جمجمه‌اي در سالمندان مي‌شود.

فاكتورهاي ديگري نيز وجود دارد كه اگر با مصرف وارفارين همراه شود خطر خونريزي مغزي را دوبرابر مي‌كند، از جمله: زوال عقل،كم‌خوني، افسردگي و استفاده از داروهاي ضدتشنج.

اين نتايج نشان مي‌دهد كه پزشكان بايد در تجويز عمومي وارفارين به ويژه براي سالمندان محتاط‌تر باشند و سنجيدن ميزان منفعت و ضرر آن براي بيمار، آن را تجويز كنند. امروزه داروهاي رقيق‌كننده ديگري نيز وجود دارد كه مي توانند جايگزين وارفارين شوند مانند اليكوئيس (Eliquis)، پراداكسا (Pradaxa) و زارلتو (Xarelto) كه البته هر كدام عوارض مربوط به خود را دارند.

با توجه به مطالعات جديدي كه انجام شده است، وارفارين كه براي رقيق كردن خون تجويز مي‌شود و مصرف گسترده‌اي دارد، خطر خونريزي‌هاي شديد مغزي را افزايش مي‌دهد.

با توجه به مطالعات جديدي كه انجام شده است، وارفارين كه براي رقيق كردن خون تجويز مي‌شود و مصرف گسترده‌اي دارد، خطرخونريزي‌هاي شديد مغزي را افزايش مي‌دهد.

محققان، پرونده پزشكي نزديك به ۳۲ هزار فرد ۷۵ ساله به بالا را كه دچار مشكلات ريتم نامنظم قلبي بودند، مورد بررسي قرار دادند. آن‌ها دريافتند كه تقريبا يك سوم از آن‌‌ها زماني كه وارفارين مصرف مي‌كنند دچار خونريزي درون جمجمه‌اي مي‌شوند.

در بيماران با مشكل ريتم نامنظم قلب، مصرف وارفارين تا دو سوم، خطر سكته مغزي را كاهش مي‌دهد. از طرفي، بسياري از پزشكان، براي جلوگيري از بروز سكته مغزي در سالمندان به دليل نگراني از وجود لخته‌‌هاي خون در عروق سر، داروي وارفارين را تجويز مي‌كنند. همين امر باعث افزايش احتمال خونريزي درون جمجمه‌اي در سالمندان مي‌شود.

فاكتورهاي ديگري نيز وجود دارد كه اگر با مصرف وارفارين همراه شود خطر خونريزي مغزي را دوبرابر مي‌كند، از جمله: زوال عقل،كم‌خوني، افسردگي و استفاده از داروهاي ضدتشنج.

اين نتايج نشان مي‌دهد كه پزشكان بايد در تجويز عمومي وارفارين به ويژه براي سالمندان محتاط‌تر باشند و سنجيدن ميزان منفعت و ضرر آن براي بيمار، آن را تجويز كنند. امروزه داروهاي رقيق‌كننده ديگري نيز وجود دارد كه مي توانند جايگزين وارفارين شوند مانند اليكوئيس (Eliquis)، پراداكسا (Pradaxa) و زارلتو (Xarelto) كه البته هر كدام عوارض مربوط به خود را دارند.