سلامت

بيشتر ما در مورد اين گروه خوني اصلا اطلاعي نداريم. گروه خوني بمبئي به اين نام رايج است، چون براي اولين بار در شهر بمبئي (Mumbai) كشف شده است. اين گروه معمولا با گروه خوني O اشتباه گرفته مي‌شود و بارها به دليل كمبود امكانات لازم در بانك خون، شناخته نشده است. گروه خوني بمبئي با گروه خوني O به دليل كمبود آنتي ژن H در گويچه‌هاي قرمز خون، متفاوت است. بمبئي مي‌تواند Rh مثبت يا Rh منفي باشد؛ و يكي از نادرترين گروه‌هاي خوني در هند و هم‌چنين جهان است.

يك نفر از هر ۱۷۶۰۰ نفر در هند و يا يك نفر از هر ۲۵ هزار نفر در جهان داراي اين گروه خوني است. هندي‌ها خيلي خوش شانس هستند زيرا فراواني اين گروه در آن ناحيه بيشتر از كل جهان است.

اعتقاد بر اين است كه اين گروه خوني ناشي از جهش ژني در بين جمعيت هندو است و به آرامي در سراسر جهان پخش شده است. شهري مانند بمبئي تنها ۳۵ الي ۴۰ اهداكنندۀ خون با اين گروه خوني دارد. در مجموع ۱۷۹ نفر در هند داراي گروه خوني بمبئي هستند.

گروه خوني بمبئي چيست؟

براي آشنايي بيشتر با گروه خوني بمبئي، ابتدا بايد جزئيات گروه خوني را درك كنيم.

هنگامي كه ما مي‌گوييم كسي گروه خوني A دارد به اين معني است كه آنتي ژن نوع A و آنتي‌بادي B در خون او وجود دارد. افراد با گروه خوني AB هر دو آنتي ژن A و B را در خون خود دارند و هيچ‌گونه آنتي بادي ندارند. افراد با گروه خوني O فقط آنتي بادي A و B را دارند و هيچ‌گونه آنتي‌ژني ندارند.

با اين حال، آن‌چه كه به طور كلي شناخته شده نيست اين است كه همه اين گروه‌ها داراي آنتي ژن H نيز هستند. تعداد كمي از افراد وجود دارند كه آنتي ژن H را نيز در خون خود ندارند. در عوض آنتي‌بادي H را دارند كه به هيچ عنوان خون ديگري نمي‌تواند به آن‌ها انتقال داده شود.

چرا افراد گروه بمبئي به طور كلي به عنوان گروه O شناخته مي‌شوند؟

در برگۀ نتيجۀ بيشتر مراكزي كه آزمايش خون انجام مي‌دهند، تنها وجود و عدم وجود آنتي‌ژن AB و Rh درخون آزمايش مي‌شود. از آن‌جايي كه گروه خوني بمبئي نه آنتي‌ژن A و نه آنتي ژن B را دارد، معمولا به عنوان گروه خوني O خوانده مي‌شود. بمبئي تنها زماني شناخته مي‌شود كه يك تست خاص براي آنتي ژن H انجام شود، و نتيجه بين گروه خوني O و بمبئي متفاوت باشد.

اگر به گروه خوني بمبئي نياز داشته باشيد چه بايد بكنيد؟

چه بايد كرد وقتي كه مي‌دانيم كه گروه خوني بمبئي براي يكي از آشنايانمان مورد نياز است؟ آيا بايد آن‌ها را رها كرده و فرد را به سرنوشت خود بسپاريم؟ يا مي‌توانيم كاري انجام دهيم؟

با دنبال كردن اين مراحل مي‌توان جست‌وجويي براي گروه خوني بمبئي ترتيب داد.

۱. براي تمام اعضاي خانواده و بستگان بيمار آزمايش خون انجام دهيد. اين احتمال وجود دارد كه يكي يا فاميل ديگري اين گروه را داشته باشد.

۲. درخواست‌هاي مورد نياز را در روزنامه‌هاي پيشنهادي قرار دهيد.

۳. براي گرفتن خون از شهرهاي ديگر حاضر باشيد.

۴. موثرترين راه بازديد از تمام بانك‌هاي خون منطقه و هم‌چنين شهرهاي بزرگ همسايه است. معمولا بانك‌هاي خون ليست زيادي از اهداكنندگان را دارند كه تا آن تاريخ در بانك، خون اهدا كرده‌اند. از اين ليست بزرگ، ۱ يا ۲ مورد ممكن است گروه خون بمبئي باشد.

۵. بررسي كنيد كه آيا واحدي در مركز گروه خوني بمبئني در دسترس است. هم‌چنين يك درخواست خون براي اين مركز ارسال كنيد. در برخي موارد يك داوطلب با شما تماس گرفته و به شما كمك ميكند. (روش بين‌المللي)

اگر گروه خوني بمبئي داريد چطور؟

تا حدودي ممكن است از چنين اضطراري جلوگيري شود. همۀ ما بايد گروه خون خودمان را بدانيم و در صورت دريافت نتيجۀ O، اطمينان حاصل كنيم كه اين گروه خون بمبي نيست. مي‌توان اين كار را با انجام گروه خوني خود در بيمارستان استاندارد يا بانك خون استاندارد انجام داد. فردي با اين گروه نادر بايد هميشه محتاط و هشيار باشد.

التهاب عصب اپتيك و سرعصب در داخل چشم مي‌باشد كه شايع‌ترين علت آن ميلين زدايي عصب است. نوريت اپتيك يكي ازشايعترين بيماري هاي درگير كننده عصب چشم است كه اغلب به صورت حاد ظاهر مي‌شود. درواقع شكل ابتدايي بيماري MS مي باشد اما بسياري از نوريت اپتيكي ها هرگز به MS دچار نمي شوند.

اولين علامت اين بيماري كاهش ديد است كه اغلب به سرعت وطي چندساعت گاهي چندروز رخ مي دهد، اين كاهش ديد گاه به حدي شديد است كه بيمارفقط توانايي درك نور را دارد ضمن اينكه بيماري، اغلب يك چشم را درگير مي كند.علائم اين بيماري به طور معمول شامل ، كاهش حدت بينايي ، كاهش حساسيت كانتراست ، اختلال ديد رنگ و اختلال ميدان بينايي است و ممكن است در حركات چشم درد داشته باشد.

علت درست التهاب عصب باصره معلوم نيست، اما اعتقاد بر اين است كه وقتي التهاب عصب باصره ايجاد مي‌شود كه دستگاه ايمني به اشتباه ماده‌ي پوشاننده (ميلين) عصب باصره را هدف گيرد و التهاب و صدمه‌ي ‌ميلين ايجاد گردد. به طورطبيعي، ميلين به سير سريع تكانه‌هاي الكتريكي در طول عصب باصره از چشم به مغز كمك مي‌كند. در مغز، تكانه‌هاي الكتريكي به اطلاعات ديداري تبديل مي‌شوند. التهاب عصب باصره اين جريان را دچار اختلال مي‌كند و بر بينايي تأثيرمي‌گذارد. هنوز معلوم نيست چه عللي سبب مي‌شود تا دستگاه ايمني، ميلين را هدف بگيرد.

نوريت اپتيك به طور معمول افراد جوان را مبتلا مي كند و در زنان شايع تر است. درگيري به صورت افت ديد تحت حاد بروز مي نمايد كه در اكثر افراد با درد اطراف چشم به ويژه هنگام حركت چشم همراه است. در دوسوم موارد عصب بينايي قبل از ورود به چشم درگير مي شود و نماي سر عصب بينايي در اين موارد طبيعي است. ديد مركزي اغلب مختل مي گردد و نقص نسبي آوران مردمك (RAPD) (Relative afferent papillary defect ) و اختلال ديد رنگي وجود دارد، سر درد يكي ديگر از اين علائم است.

عوامل خطرساز التهاب عصب باصره ناشي از نابساماني‌هاي خود ايمني شامل است بر:

التهاب عصب چشم باصره ممكن است در هر سني بروز كند ولي در غالب موارد جوانان ۲۰ تا ۴۰ ساله را مبتلا مي‌كند. سن متوسط شروع اين بيماري حدود ۳۰ سالگي است.

احتمال دچار شدن خانم‌ها به التهاب عصب باصره، بيش از ۲ برابر آقايان است.

التهاب عصب باصره در سفيدپوستان شايع‌تر است.

موتاسيون‌هاي ژنتيك

بعضي موتاسيون‌هاي ژنتيك ممكن است سبب افزايش احتمال ايجاد التهاب عصب باصره يا اسكلروز مولتيپل شوند.

نوريت اپتيك ، ممكن است ناشي از علل گوناگون باشد :

بيماريهائي كه باعث از بين رفتن غلاف ميلين طبيعي عصب شده:

بيماري ام اس-بيماري نادر devicيا همان نوروميليت اپتيكا(NMO)- بي دليل .

عفونتها:

زونا-سيفليس-سل cryptococغير مجاز مي باشدis-cytomegalovirus

بيماريهايي كه روي عصب بينائي يا همان اپتيك ايجاد گره(granoloma) ميكنند:

ساركوئيدوز- بي دليل

مسائل دخالت ايمني بدن:

پس از سرخجه- بدنبال اوريون- بدنبال آبله- بدنبال انفلوآنزا- infectious mononucleosis –.

پس از واكسيناسيون acuye disseminated encephalomyelitis- بيماري ملتهب شدن تمام اعصاب عصب چشم بدن كه گيلن باره نام داره- لوپوس- التهاب دور چشمي- بيماري هاي چشمي-بيماريهاي سينوس بيني مثل mucormyغير مجاز مي باشدis-.

بيماريهاي فشار داخل مغزي مثل.. مننژيت و انسفاليت.

آسيب عصب باصره.

به دنبال رويداد التهاب عصب باصره، بسياري افراد دچار آسيب عصب باصره مي‌شوند ولي ممكن است هيچ نشانه‌اي در نتيجه‌ي اين آسيب وجود نداشته باشد.

كاهش تيزي ديد.

بسياري از افراد ظرف چند ماه قدرت ديد طبيعي يا نزديك به طبيعي را باز مي‌يابند ولي در بعضي ديگر، حتي پس از بهبود التهاب عصب باصره، حالت از بين رفتن ديد باقي مي‌ماند.

داروهاي استروئيدي مورد استفاده در درمان التهاب عصب باصره موجب وارد آمدن فشار بر دستگاه ايمني مي‌شود و سبب مي‌گردد تا بدن نسبت به عفونت حساس‌تر شود. استفاده‌ي درازمدت از استروئيد‌ها ممكن است به نازك شدن استخوان‌ها بيانجامد (پوكي استخوان).

التهاب عصب باصره معمولاً خود به ‌خود بهتر مي‌شود. در بعضي موارد،براي درمان التهاب عصب باصره از داروهاي استروئيدي استفاده مي‌شود زيرا مصرف اين داروها به كاهش التهاب عصب باصره كمك مي‌كند. عوارض جانبي ناشي از درمان با استروئيد‌ها عبارت است از كاهش وزن، تغييرات خلق، ناراحتي معده و بي‌خوابي. درصورتي كه از استروئيدها استفاده شود، درمان ممكن‌است شامل موارد زير باشد:

استروئيدهاي داخل وريدي.

ممكن ‌است چند روزي، درمان با تجويز داخل وريدي استروئيدها انجام گردد. درمان با استروئيد عصب چشم داخل وريدي ممكن ‌است سبب تسريع بهبودي ديد شود ولي به ‌نظر نمي‌رسد بر وسعت غايي و گستره‌ي كامل ديد از دست ‌رفته تاثير بگذارد.

استروئيدهاي خوراكي.

بعد از درمان با استروئيد داخل وريدي، ممكن‌است پزشك يك استروئيد خوراكي به‌نام پردنيزون Prednisone به ‌ مدت حدود ۲ هفته تجويز نمايد.

صدمه به عصب چشم ناشي از نرسيدن خون كافي،و گاهي اوقات بعلت “سكته مغزي” عصب بينايي دچار آسيب مي شود. نوروپاتي ايسكميك نوري از عصب بينايي اغلب در افراد بالاي 55 سال رخ مي دهد و باعث مي شود در عصب بينايي اختلالاتي بوجود بيايد

عصب بينايي (به انگليسي: Optic nerve)‏ دومين اعصاب مغزي است. از ديدگاه بافت شناسي، لايه هشتم شبكيه معادل لايه سلول‌هاي گانگليون است. لايه سلول‌هاي گانگليوني، حاوي جسم سلولي گانگليوني است.آكسون اين سلول‌ها كه در لايه نهم شبكيه قرار دارند، عصب بينايي يا عصب اپتيك را مي‌سارند.

مسير بينايي

سلول‌هاي استوانه و مخروط شبكيه از راه عصب‌هاي دوقطبي به سلول‌هاي گانگليوني رسيده و پس از آن عصب بينايي شكل گرفته، وارد فضاي كرانيكال شده و در تماس با سلا تورسيكا به طرف نواحي فوقاني مغز و يا قسمت‌هاي پايين تر مغز است. يك عصب بينايي حاوي حدود يك ميليون آكسون است. فيبرهاي نيمه بيني از هر دو شبكيه، در ناحيه كياسماي بينايي(Optic chiasma) تقاطع مي‌كنند و به طرف مقابل مي‌روند و به فيبرهاي نيمه گيجگاهي(تمپورال) همان طرف مي‌پيوندند و بدين ترتيب، راه بينايي(Optic tract) را در هر طرف ايجاد مي‌كنند. نسبت رشته‌هاي متقاطع به غيرمتقاطع، ۵۳ به ۴۷ بوده و تعداد سلول‌هاي گانگليوني نيمه بيني(نازال) شبكيه بيشتر است

اكثر فيبرهاي راه بينايي(حدود ۹۰%) جهت انتقال پيام‌ها به قشر بينايي، ابتدا وارد هسته زانويي خارجي تالاموس مي‌گردند. بقيه فيبرها به بخش‌هاي پايين تر مغز وارد مي‌شوند.

قشر بينايي

دو ناحيه قشري بينايي وجود دارد كه عبارتنداز:

قشر بينايي اوليه. اين قسمت معادل ناحيه ۱۷ برودمن است كه در لوب پس سري(Occipital lobe) مغز قرار دارد. قشر بينايي اوليه، قشر كالكارين نيز ناميده مي‌شود. توانايي دستگاه بينايي براي كشف و تشخيص سازمان فضايي منظره بينايي يعني كشف شكل اشياء، درخشندگي قسمت‌ها ي انفرادي آنها، سايه روشن و غيره بستگي به عمل قشر بينايي اوليه دارد برداشتن اين ناحيه باعث عصب چشم ازبين رفتن ديد خودآگاه در فرد مي‌شود.

قشر بينايي ارتباطي(ثانويه). اين قسمت مغز معادل نواحي ۱۸ و ۱۹ برودمن بوده كه در تشخيص اشياء و رنگ نقش دارند. انهدام نواحي ۱۸ و ۱۹ برودمن، به طورعموم درك شكل اشياء، اندازه اشياء و مفهوم آنها را مشكل مي‌سازد

يك فوق تخصص گلوكوم (آب سياه) با اشاره به نقص دانش بشري در پيشگيري از مرگ سلولهاي عصب بينايي در بيماري آب سياه گفت: در آب سياه بر اثر نخستين آسيب وارده به عصب بينايي، محيط سمي ‌شده و سم توليد شده مرگ سلولهاي بعدي را موجب مي‌شود.با بيان اينكه هنوز علم پزشكي نتوانسته راهي براي سالم نگهداشتن سلولهاي عصب بينايي در محيط سمي ايجاد كند از اين موضوع به عنوان يكي از پيچيدگي‌هاي دانش بشري ياد و اظهار كرد: در بيماري آب سياه بر اثر توليد سم، پديده مرگ خود به خودي سلولي رخ مي‌دهد (مشابه بيماري آلزايمر و پاركينسون).

همه چشم پزشكان توانايي و مهارت تشخيص بيماري آب سياه را از طريق اندازه‌گيري فشار مايع داخل چشم و معاينه ته چشم را دارند، در صورت لزوم و در مراحل بعدي استفاده از وسايل تخصصي تشخيصي و مشاوره با افراد ماهر (فوق تخصص) توصيه مي‌شود.

گلوكوم با بيان اينكه افرادي با سابقه وجود آب سياه در اعضاي خانواده بايد مراجعه زودتري براي ارزيابي‌هاي اوليه داشته باشند، افزود: افرادي با نزديك يا دوربيني شديد و حتي همراهي برخي از بيماريها نظير ديابت، شانس گرفتاري چشم به آب سياه را بيشتر مي‌كند.

استفاده از داروهايي نظير كورتون با افزايش فشار مايع داخل چشم همراه است، سابقه هرگونه ضربه و تروما به چشم چه غير قابل پيش بيني و چه بر اثر جراحي‌هاي برنامه ريزي شده، شانس ابتلا را افزايش مي‌دهد.

اگرچه سن از فاكتورهاي مهم ابتلا به آب سياه به شمار مي‌آيد اما احتمال ابتلا در هر سني حتي نوزادي وجود دارد. با اين حال، انجام معاينات دوره‌اي منظم براي شناخت زودهنگام بيماري پس از 40 سال توصيه مي‌شود.

اين بدان معناست كه آسيبي كه بر اثر افزايش فشار داخل چشم به رشته سلولهاي بينايي وارد مي‌شود، امكان بازسازي و تجديد زندگي دوباره را ندارد و اصطلاحا پديده‌اي به نام «مرگ سلولي» را به همراه دارد.

ضرورت شناخت زودهنگام آب سياه براي كاهش شدت آسيب‌هاي وارده گفت: در مراحل پيشرفته بيماري عصب چشم ،‌ درمان اثربخشي وجود ندارد.

وي از معايب اين بيماري را آغاز بي‌علامت و بدون نشانه آن برشمرد و افزود: از اين رو بيماري در محيطي خاموش پيشرفت مي‌كند. بنابراين بيماري آب سياه به دزد خاموش معروف است.

شروع آپانديس (التهاب و عفونت آپانديس) علائم كمي دارد. درد در وسط شكم است و گاهي كم و زياد مي‌شود. در اين مرحله بيمار بي‌اشتهاست، ولي مي‌تواند كارهايش را انجام دهد.

پس از چند ساعت درد شديدترشده و به تدريج بيشترين شدت درد در قسمت پاييني و راست شكم احساس خواهد شد. در اين مرحله تهوع ايجاد مي‌شود، ولي استفراغ چنداني وجود ندارد.

گرچه آپانديسيت در همه سنين شايع است، ولي در نوجواني بيشترين شيوع را دارد و از هر هزار نوجوان، دو نفر را در سال مبتلا مي‌كند.

علت اين بيماري، بسته‌شدن لوله باريك داخل زائده آپانديس است كه مي‌تواند به التهاب و تورم اين زائده منتهي‌شده و موجب عفونت شود.

برخي افراد تصور مي‌كنند كه آنتي بيوتيك ها مي‌توانند التهاب آپانديس را درمان كنند. اما در واقع آپانديس فقط با جراحي درمان مي‌شود و آنتي بيوتيك ها نيز در بهبودي فرد بيمار، پس از جراحي موثرند.

تنها راه درمان آپانديسيت، عمل جراحي و درآوردن فوري آپانديس است. جراحي سريع خطر پاره شدن آپانديس را كاهش مي‌دهد

نكته مهم در مورد آپانديس اين است كه بايد از بيماري‌هاي مشابه افتراق داده شود. بر خلاف تصوراتي كه به تازگي ايجاد شده، معاينه و سير بيماري مهم‌ترين راه اين‌ افتراق است و سونوگرافي گرچه كمك‌كننده است، ولي اگر بخواهيم جاي معاينه و مصاحبه پزشك و بيمار را بگيرد بسيار گمراه‌كننده خواهد بود. با چند مثال اين موضوع روشن‌تر خواهد شد:

1‌-بيماري كه درد در قسمت پاييني و راست شكم دارد، ولي چند روز متوالي اين درد را داشته است به احتمال زياد مبتلا به آپانديسيت نيست، زيرا آپانديس در مدت كوتاهي ـ حداكثر 48 ساعت ـ به طول انجاميده و اگر جراحي نشود سير بدي پيدا مي‌كند. چنين دردهايي مي‌تواند نتيجه عفونت‌هاي لگني در خانم‌ها باشد يا در اثر بيماري‌هاي التهابي روده مثل كرون ايجاد شده باشد.

2- تب ملايمي در سير بيماري ايجاد مي‌شود، ولي تب شديد كه بيشتر از 5/38 درجه باشد مي‌تواند نشانه يك‌بيماري عفوني مثل آبسه‌هاي شكمي باشد.

3- پرسيدن زمان شروع آخرين عادت ماهيانه در زنان بسيار مهم است. حاملگي خارج رحمي گاهي علائمي دقيقا شبيه آپانديس خواهد داشت و تاخير عادت ماهيانه مي‌تواند آن را مشخص كند.

4- در دختران جوان، اواسط دوره عادت ماهيانه يعني حدود دو هفته بعد از تاريخ آخرين عادت، ممكن است در محل تخمدان راست يعني دقيقا جاي آپانديس، دردي مشابه آپانديسيت ايجاد شود. اين درد ساعاتي بعد برطرف ‌شده، ولي ماه بعد تكرار مي‌شود و اين نكته مهمي در افتراق خواهد بود.

5- علاوه بر معاينه و شرح حال، آزمايش خون و ادرار هم به تشخيص كمك مي‌كند. آپانديس آزمايش ادرار باعث مي‌شود بيماري‌ هايي مثل سنگ كليه و عفونت‌هاي ادراري كه مي‌تواند علائم آپانديسيت را تقليد كند، تشخيص داده شود.

سنگ كليه باعث مي‌شود خون در ادرار ظاهر شود و عفونت ادراري هم باعث ظهور گلبول‌هاي سفيد و باكتري فراوان در ادرار مي‌شود.

علل عفونت آپانديس

علل انسداد مجراي آپانديس ممكن است اين موارد باشند:

* به وسيله مواد مدفوعي، انگل ها و يا رشد بيش از حد سلول هاي دهانه آپانديس

* بزرگ شدن بافت لنفاوي ديواره آپانديس در اثر عفونت در دستگاه گوارش يا در نقاط ديگر بدن

* بيماري هاي التهابي روده مانند كرون و كوليت اولسروز (كوليت زخمي)

* وارد شدن آسيب و ضربه به شكم

خطرات عفونت آپانديس

آپانديس متورمي كه پر از مايع و چرك است، ممكن است خونرساني را متوقف كند. با توقف خونرساني ديواره‌ي آپانديس ضعيف مي‌شود و برخي اوقات پاره مي‌شود.

با پاره شدن آپانديس، چرك در شكم منتشر مي‌شود و ممكن است حفره‌ي شكم را عفوني كند و يا آبسه‌ي شكمي ايجاد كند

در برخي بيماران مانند بچه‌ها، سير ايجاد آن سريع است و از زمان ايجاد درد و سوراخ شدن آپانديسيت چند ساعت بيشتر طول نمي‌كشد.

تشخيص بيماري در افراد مسن و زنان باردار نيز مشكل تر است.

تشخيص آپانديس بيشتر باليني است و در صورتي كه علايم واضح باشند ممكن است پزشك تصميم به جراحي فوري بگيرد، زيرا در صورت تاخير، خطر پارگي آپانديس افزايش مي‌يابد.

در صورت نياز پزشك براي تشخيص از آزمايش خون و شمارش گلبول هاي سفيد، عكس راديوگرافي، سونوگرافي و حتي لاپاروسكوپي استفاده مي‌كند.

شايد بدانيد كه آپانديسيت (يا به انگليسي Appendicitis)، به التهاب آپانديس ( كه در انتهاي روده بزرگ قرار دارد) گفته مي شود. اين مسئله يكي از شايع‌ترين مشكلات در ناحيه شكم است كه به حراجي اورژانسي نياز دارد. در اين مطلب مي خواهيم به بررسي علامت هاي اين مشكل مخصوصاً در زنان بپردازيم:

علائم رايج اين مشكل فقط در نيمي از افراد مبتلا به آپانديسيت بروز پيدا مي‌كند كه شامل حالت تهوع، استفراغ، تب و درد است. در حالي كه آپانديسيت در ميان مردان كمي بيشتر نسبت به زنان اتفاق مي‌افتد، اما تشخيص آن مي تواند در ميان زنان سخت‌تر باشد.

آپانديسيت معمولا با تب خفيفي همراه است، اما برخي افراد اصلا در اين حالت تب نمي كنند. يكي از مطالعات منتشرشده در Academic Emergency Medicine نشان مي‌دهد كه وقتي حرارت بدن از ۳۷.۲ درجه سانتي گراد بيشتر شود، مي تواند نشان‌دهنده اين باشد كه فرد به آپانديسيت مبتلا است. البته اگر حرارت بدن هم كمتر از اين ميزان باشد، باز هم احتمال ابتلا به آپانديسيت وجود دارد. از طرف ديگر، برخي افراد مبتلا به آپانديسيت با تب‌هاي شديدتري مواجه مي شوند كه احتمال آن خصوصا در صورت پاره شدن آپانديس بيشتر است.

از دست دادن اشتها نيز يكي از نشانه هاي بسيار رايج آپانديسيت است. وقتي كه روند انسداد و التهاب آپانديس بدتر مي شود، فرد احتمالا بابي اشتهايي و حالت تهوع مواجه مي گردد. احتمال استفراغ هم وجود دارد، اما معمولا در گروه علائم اصلي قرار نمي گيرد. البته اين احتمال هم وجود دارد كه آپانديسيت با يبوست و اسهال همراه شود.